خدا مهربونی کرد

دختر نازنینم!عسل مامان!شش ماه از حضورت تو خونه عشقمون میگذره و من و بابات روز به روز عاشق ترت میشیم. دیگه تمام خونه رو سینه خیز میری و ما یه شب نمیتونیم راحت شام بخوریم چون تو سریع میای و سفره رو جمع میکنی... از کارات اگه بخوام برات بگم اینه که حسابی دست دستی میکنی حتی بعضی از شبها نصفه شب از خواب بیدار میشی و شروع به دست دستی کردن میکنی چند روزی میشه که تو روروئک میشینی و واسه اینکه جلب توجه کنی هر چی که میدیم دستت میندازی زمین و با یه نگاه شیطنت باری ما رو به بازی دعوت میکنی...از خوراکیها هم شروع به خوردن سوپ و حریره بادوم کردی ..وزنت هم نسبت به ماههای پیش خوب شده ... روزی هزار بار خدا رو شکر میکنم که تو فرشته کوچولو رو به ما...

چهار ماه و نیمه که بودی دکتر از وزنت راضی نبود ..و نتیجه آزمایشات این شد که تیروئید داری..نمیدونی چه گذشت به ما .. بابا نذر کرد که اگه درست بشی اولین عاشورا و تاسوعا ببرتت مشهد ..چند روز بعد که آزمایشها تکرار شد مشخص شد که مشکلی نداشتی و آزمایشگاه اشتباه کرده... این هم یه عکس از اولین تاسوعای زندگیت وقتی که از حرم برگشتیم از خستگی خود به خود رو تخت خوابت برد   ...